27.3.12

Στην ακρογιαλιά της Όστια

αγαπητό και αναρχοαυτόνομο κοινό του rupax-rupax.blogspot.com,

αυτή είναι η ώρα των εκμυστηρεύσεων :
η ώρα που ο ήλιος δύει ήσυχα στα δωμάτια των προαστίων
και στις κουρτίνες διεισδύουν σκιές και αντανακλάσεις,
η ώρα που πετιούνται κούτσουρα στον κάδο ενώ ο catkiller σκέφτηκε να μιξάρει την edith piaf,
η ώρα που αντιστρέφονται οι πόλοι στα φορτισμένα σωματίδια
και η ώρα που η θερμοκρασία στον κλίβανο φτάνει τους 1500 βαθμούς Κελσίου.
αυτή είναι η ώρα των ενοχών :
η ώρα που απαγγέλεται η ποινή και όχι η κατηγορία,
η ώρα του προαυλίσματος και όχι της αποφυλάκισης,
η ώρα που το κορίτσι με το κόκκινο παλτό αναρωτιέται "μα τί συνέβαινε στην Ιταλία το 1978".
αυτή είναι η ώρα που μας αφορά :
η ώρα που θα κατέβουμε την αποστόλου παύλου κρατώντας το πανό που θα γράφει "αυτή η γη είναι δική μας",
η ώρα που ανασαίνει η ζωή
ποτέ μες στις πολλές συνήθειες των ανθρώπων.

Λέγανε οι παλιοί ότι τα κλάματα στερεύουνε πριν αρχίσουνε τα γέλια και ποτέ δεν κατάλαβα τι εννοούνε αλλά απόψε αν γίνεται άφησέ με να έρθω μαζί σου όχι επειδή θέλω, έτσι για να σου δείξω ότι έχω διαβάσει κι εγώ ρίτσο τελως πάντων και αν υπάρχει κάτι που έμεινε ζωντανό μέσα μου αυτό είναι η ειρωνεια και η βεβαιότητα μου για τους λόγους που με κάνουν θλιμμένο. εσύ μπορείς να την γκρεμίσεις αυτη την πολιτεία την τσιμεντένια; αυτό τον ντουνιά τον χάρτινο;εγώ δεν τα κατάφερα,δεν προσπάθησα και όσο έπρεπε βέβαια μπορεί να χεις δίκιο να και ένας ακόμα λόγος που θα θελα να έρθω μαζί σου.όχι για πολύ να μέχρι εκεί που φαίνεται ότι πηγαίνει ο δρόμος να δω κι εγώ τι γίνεται πίσω από τις φάμπρικές, να δω κι εγώ πως ζητάνε ευγενικά για αγάπη και όχι έτσι αδέξια όπως έμαθα να μιλάω και να γράφω.

την ξερεις την όστια; είναι εκεί που ο pino pelosi δολοφόνησε τον pier paolo pasolini. γινόταν κι άλλα στην Ιταλία τότε, ξέρεις. μα εγώ δεν θα μείνω απόψε εδώ. θα ανατρέψω το σενάριο, θα ανατρέψω την ποίηση.
Την ποίηση που έχω.
την ποίηση που με έχει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

μίλησαν...