20.1.13

ο βήχας




Με το στόμα ανοιχτό
στεκόμουνα δίπλα σου
μυγάκια πετούσαν
πολλά στον αέρα
μέσα μου χόρευα
κι έξω μου έβηχα.
Λέξεις εκσφενδόνιζες
κενές στην ουσία
αδαής καθώς ήμουν
κι εγώ τις κατάπινα.
Μετά ήρθε κάποιος
βίαιος στην όψη
βίαιος στο βλέμμα
βίαιος στα λόγια
το στόμα του άνοιξε
και όλον με έφαγε.
Από ‘κει και μετά
μια σκέψη με τρώει:
τί είναι ο άνθρωπος
και τί η ζωή του
κι αυτό τ' αγκαθάκι
που στον λαιμό ανεβαίνει
αν εκεί το αφήνω
για πάντα να στέκεται
ή αν κι εγώ προσπαθήσω



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

μίλησαν...